afscheid van Mooi Werk
Na 12 jaar als oprichter, cultuurscout, projectleider en directeur werkzaam te zijn geweest bij stichting Mooi Werk nam ik in september 2018 afscheid. Op de afscheidsreceptie van Mooi Werk op 5 november 2018 spraken vijf mensen mij toe. Hartverwarmend was het. Zeer dankbaar ben ik voor de mooie woorden.
Dit waren de woorden van Truus Bos:
Even doorbijten nog…
Afscheid nemen is niet niks. Mooi Werk was tenslotte wel een beetje jouw kindje. Een heel mooi kind dat je hebt grootgebracht!
Bij een afscheid zeggen mensen meestal wat ze gaan missen en wat de dingen zijn waaraan ze met plezier terugdenken.
Hetgeen overigens niet altijd hetzelfde is…
Ook ik mag iets zeggen.
Als inwoner van Schiedam-Zuid. Je zou kunnen zeggen als “doelgroep”.
Gezien de enorme diversiteit is het wel erg moeilijk die te vertegenwoordigen….
Ik begin er dan ook maar niet aan.
Ik spreek voor mezelf.
Ik leerde Ineke kennen als cultuurscout, daarna als directeur van Mooi Werk.
Voor mij is ze iemand die niet uit is op manifestatie van zichzelf.
Wellicht daardoor niet altijd makkelijk zichtbaar, maar wel bereikbaar!
Hoe ik haar ook sprak en meemaakte, altijd zag ik iemand die luistert. Met oog voor de rol van de ander.
Steeds zoekend naar praktische oplossingen.
Luisteren naar de vraag c.q. de behoefte en vervolgens kijken naar wat er aanwezig is om van daaruit aan de gang te gaan.
Heel lang geleden gold dat trouwens als een omschrijving van sociaal-cultureel c.q. opbouwwerk…. dat terzijde.
Cultuur en kunst inzetten voor verbinding en samenhang in een buurt, in een wijk, in een stad. Dat is niet wat ik haar HOORDE vertellen maar wat ik haar heb zien DOEN. In de volle breedte.
Het was geen makkelijke periode die afgelopen 10 jaar. We moesten vooral “minderen” en houd dan maar stand.
En Ineke, dat deed je! Gelukkig wel.
Op veel terreinen ging van alles veranderen. Alleen wisten we vaak niet waarheen eigenlijk.
Soms werd er wel een doel geformuleerd maar dan zonder verbinding met de reden.
En gezien de vele onderzoeken en beleidsnota’s zijn we er ook nu nog niet uit.
In deze situaties raakte je mij door het zijn van een “doener”.
Rustig en beschikbaar om te handelen.
Steeds in het licht van jouw taak en verantwoordelijkheid als directeur van Mooi Werk.
Daarom -en dat weet ik toevallig- ben je in veel wijken bij wijkbewoners geliefd.
Soms worden bewoners betrokken bij activiteiten omdat participatie nu eenmaal een item is. Geworden.
Dat was bij jou niet aan de orde.
Ik realiseer heel goed dat ik in een positie verkeer waar aan basale behoeften als eten en een veilig huis is voldaan en ik dus voor kunst en cultuur kan open staan.
Mijn leven wordt er fijner van, het verbindt mij met anderen en met mijn wijk en stad.
Het haalt me even weg bij zaken die ik verafschuw en wil bestrijden.
Ik geniet ervan en gun het zoveel mogelijk anderen ook.
Ik ben blij ben dat jij hier Mooi Werk op de kaart hebt gezet en kijken naar het Schreihuisje en De Maashoorn gaat altijd gepaard met gedachten aan jou.
Ineke. Dankjewel!